การศึกษาลักษณะการเรียนรู้และกลวิธีการเรียนรู้ภาษาอังกฤษของ นักศึกษาชั้นปีที่ 2 มหาวิทยาลัยราชภัฏในเขตกรุงเทพมหานคร

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาลักษณะการเรียนรู้ภาษาอังกฤษและศึกษากลวิธี การเรียนรู้ภาษาอังกฤษของนักศึกษาชั้นปีที่ 2 แขนงวิชาภาษาอังกฤษ คณะครุศาสตร์และคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏในเขตกรุงเทพมหานคร จาแนกตามกลุ่ม ที่เรียนเก่งมาก กลุ่มที่เรียนเก่ง กลุ่มที่เรียนปานกลาง และกลุ่มที่เรียนอ่อน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ นักศึกษาชั้นปีที่ 2 ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2555 สาขาวิชาภาษาอังกฤษ คณะครุศาสตร์และคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัย ราชภัฏ 5 แห่งในเขตกรุงเทพมหานคร ได้แก่ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา และมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา กาหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่างจากการคานวณของสูตร Taro Yamane ได้ขนาดของกลุ่มตัวอย่าง จานวน 303 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1. ลักษณะการเรียนรู้ภาษาอังกฤษของนักศึกษากลุ่มที่เรียนเก่งมาก ส่วนใหญ่จะมีลักษณะการเรียนรู้ที่มีความสัมพันธ์ต่อการใช้ประสาทตาและลักษณะการเรียนรู้แบบคาดเดากฏและความหมายของภาษาใหม่มากที่สุด รองลงมาคือลักษณะของการรู้สึกสนุกและผ่อนคลายกับการทากิจกรรมทางภาษาและภาระงาน ส่วนนักศึกษากลุ่มที่เรียนเก่งมีลักษณะการเรียนรู้แบบคาดเดากฏและความหมายของภาษาใหม่มากที่สุด รองลงมาคือลักษณะการเรียนรู้แบบเป็นไปตามลาดับขั้นตอน นักศึกษากลุ่มที่เรียนปานกลางมีลักษณะการเรียนรู้แบบมีความละเอียดถี่ถ้วนในการวางแผนและทาภาระงานมากที่สุด รองลงมาคือลักษณะของการสรุปหาคาตอบด้วยการศึกษากฏของภาษาใหม่ก่อน และนักศึกษากลุ่มที่เรียนอ่อนจะมีลักษณะการเรียนรู้แบบคาดเดากฏและความหมายของภาษาใหม่มากที่สุด รองลงมาคือลักษณะของการแสวงหากฏเกณฑ์ทางภาษาใหม่ ส่วนลักษณะการเรียนรู้ที่มีน้อยที่สุดของนักศึกษากลุ่มที่เรียนเก่งมาก กลุ่มที่เรียนเก่ง และกลุ่มที่ www.ssru.ac.th (3) เรียนปานกลางคือลักษณะการเรียนรู้ที่เกี่ยวข้องกับลักษณะสัมพันธภาพของผู้เรียนที่มีต่อผู้อื่น ขณะที่นักศึกษากลุ่มที่เรียนอ่อนจะมีลักษณะการเรียนรู้ที่เกี่ยวข้องกับการริเริ่มภาระงานน้อยที่สุด 2. กลวิธีการเรียนรู้ภาษาอังกฤษของนักศึกษากลุ่มที่เรียนเก่งมาก ส่วนใหญ่จะนากลวิธีที่ใช้ อภิปัญญามาใช้มากที่สุด รองลงมาคือกลวิธีที่ใช้การเสริมและการทดแทน ส่วนนักศึกษากลุ่มที่เรียนเก่งจะนากลวิธีที่ใช้อภิปัญญาและกลวิธีเชิงวิภาพมาใช้มากที่สุด รองลงมาคือกลวิธีทางสังคม นักศึกษากลุ่มที่เรียนปานกลางจะนากลวิธีที่ใช้อภิปัญญา กลวิธีเชิงวิภาพ และกลวิธีทางสังคมมาใช้มากที่สุด รองลงมาคือกลวิธีที่ใช้การเสริมและการทดแทน และนักศึกษากลุ่มที่เรียนอ่อนจะนากลวิธีที่ใช้ความจามาใช้มากที่สุด รองลงมาคือกลวิธีทางสังคม ส่วนกลวิธีที่นามาใช้น้อยที่สุดของนักศึกษากลุ่มที่เรียนเก่งมาก กลุ่มที่เรียนปานกลางและกลุ่มที่เรียนอ่อนคือกลวิธีที่ใช้ความรู้ความเข้าใจ ขณะที่นักศึกษากลุ่มที่เรียนเก่งจะนากลวิธีที่ใช้การเสริมและการทดแทนมาใช้น้อยที่สุด